تاثیرحساسیت زدایی منظم چشم و پردازش مجدد بر عملکرد حافظه سرگذشتی و مهارت حل مسئله در زنان مبتلابه اختلال استرس پس آسیبی

چکیده زمینه و هدف: درمان حساسیت زدایی چشم و پردازش مجدد، نوعی روان درمانی است که از راه تاثیر بر حافظه های منفی پردازش نشده که هسته اصلی اختلالات مرتبط با استرس و تروما می باشند به بیماران کمک می کند. افراد از حافظه ی سرگذشتی خود به عنوان پایگاه اطلاعاتی جهت فراهم آوردن راه حل های موثر برای مسائل جاری استفاده می کنند.ازآنجاکه حل مسئله به شیوه ی ناکارآمد و حافظه ی سرگذشتی بیش کلیت گرا از نتایج منفی برجسته ی این طیف اختلالات به شمار می روند.لذا هدف پژوهش حاضر، تعیین اثرمندی درمان حساسیت زدایی منظم چشم و پردازش مجدد بر کاهش نشانه های اختلال استرس پس آسیبی و بهبود مهارت های حل مسئله در این بیماران بود. روش بررسی: روش تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. جامعه آماری شامل بیماران سانحه دیده ی بخش فوریت های بیمارستان طالقانی استان کرمانشاه بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند(قضاوتی)، 32 بیمار متمایل به شرکت در پژوهش از بین 50 نفر بیمار غربال شده و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص داده شدند. یک منشور درمانی emdr تنظیم شده برای بیماران آسیب دیده در سوانح استفاده شد. گروه آزمایش هشت جلسه ی هفتگی تحت مداخله قرار گرفتند. گروه کنترل در لیست انتظار قرارگرفته و در طی چهار جلسه با روان شناس ملاقات کرده و درمان معمول برخوردار شدند. پرسش نامه های روان شناختی مقیاس تجدیدنظر شده ی تأثیر حوادث، حل مسئله ی اجتماعی و آزمون حافظه ی سرگذشتی اجرا شد. آزمون های آماری کلمونگروف – اسمیرنوف و آزمون t به کار بسته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که نمرات پس آزمون نشانه های استرس پس آسیبی،حافظه سرگذشتی اختصاصی و بیش کلی گرا و مهارت حل مسئله در دو گروه تفاوت معنی داری داشته، به عبارت دیگر بیماران گروه emdr تعمیم پذیری کم تری در فراخوانی خاطرات از حافظه و مهارت های نظام یافته تری در ابعاد حل مسئله نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج بیان گر آن است که عناصر درمان emdr بر پایه ی ساخت نظری پردازش اطلاعات تطبیقی به ابداع فرانسیس شاپیرو می تواند در بازیابی به شیوه ی اختصاصی حافظه ی سرگذشتی و میزان نشانه های بیماران مبتلابه اختلال استرس پس آسیبی و چگونگی حل مؤثر مسئله مفید باشد.